We beginnen de week met het voorbereiden van de begeleidingscommissievergadering door verschillende kleuren te testen.
We maken een mal voor de ontbrekende dakpannen met behulp van het grote dakdeel dat we in ons bezit hebben. Hiermee kunnen we de ontbrekende houten stukken maken en er het patroon van de dakpannen in hars op aanbrengen. We gieten de hars en krijgen een bemoedigend resultaat.
We ontvangen het bezoek van Gwenaëlle de Spa die ons de voortgang toont van de gebeeldhouwde medaillons voor de centrale gevel. Ze heeft ook de kleine balustrades van de begane grond gemaakt die de verbinding vormen tussen de zijkanten en het centrale deel.
We boren de gaten voor de medaillons met de hand, omdat de printbestanden te zwaar zijn om het gewenste resultaat te verkrijgen.
Op 15 april komt het begeleidingscomité bijeen dat is opgericht na het bezoek van de vertegenwoordigers van de Koning Boudewijnstichting. Hier volgt het verslag:
|
Verslag van de vergadering van het Begeleidingscomité voor de restauratie van de maquette van het Chinees Paleis 15 april 2025, Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis Aanwezig waren:
De vergadering begint met de presentatie van de historische context en de weinige beschikbare oude referenties van de maquette (brand in de archieven van Tushanwan in 1919, afwezigheid van vergelijkbare maquettes…). Diane Hennebert herinnert eraan dat de belangrijkste te bespreken onderwerpen betrekking hebben op een eventueel aan te brengen polychromie, de eenheid van kleuring van het geheel, de keuze van de kleur van de ondergrond, de achterzijde afsluiting en een mogelijke interne verlichting van de maquette. Valentine Henderiks wijst op de kwestie van de fries van de dakranden van de maquette. Op de beschikbare stukken is namelijk een fries te zien die bestaat uit gezichten, waarvan grote delen ontbreken. Om een te ingrijpende restauratie te voorkomen, wordt unaniem besloten om de bestaande delen te plaatsen en geen nieuwe delen te maken om de ontbrekende stukken aan te vullen. De restauratoren presenteren verfproeven om nieuwe onderdelen te onderscheiden van originele stukken. Ze tonen ook vergulde of gele monsters voor de onderdelen die op oude foto’s een lichtere tint lijken te hebben. Marianne Decroly stelt een lichtere tint voor om de nieuwe stukken te onderscheiden, aangezien de gepresenteerde proeven allemaal vrij donker zijn. De richtlijn voor de restauratie is om zo dicht mogelijk bij de foto’s uit die tijd te komen. Het onderscheiden van nieuwe stukken, naast het toevoegen van polychromie, kan leiden tot een gebrek aan leesbaarheid van de maquette. Temeer omdat deze maquette niet als een kunstobject kan worden beschouwd. Om de licht/donker contrasten van de foto’s te respecteren, stelt Nathalie Vandeperre voor om de delen in 3D-printfilament in een lichtere tint en zonder patina te laten. Het filament dat voor de geprinte onderdelen is gekozen, is namelijk lichter dan het originele hout van de maquette en ook lichter dan de patina die tot nu toe aan de verschillende gemaakte onderdelen is gegeven. Er wordt besloten om de restauratie voort te zetten zonder deze onderdelen te patineren. Aan het einde van de reconstructie van het geheel zal worden besloten of er een extra tint moet worden toegevoegd aan de vernis van deze onderdelen. De kleur van de sokkel van de maquette wordt ook besproken: er wordt voorgesteld om een walnootbeits aan te brengen om een tint te verkrijgen die dicht bij de contrasten ligt die te zien zijn op de foto uit de archieven van architect Alexandre Marcel. Wat betreft de interne verlichting van de maquette wordt de mogelijkheid besproken om lichtbronnen vanaf de sokkel te bevestigen. Nathalie Vandeperre suggereert de mogelijkheid om meerdere lichtpunten in de maquette te plaatsen om deze een levendiger uiterlijk te geven. Er kunnen tests worden uitgevoerd wanneer het restauratiewerk verder gevorderd is. Wat betreft de achterkant van de maquette en op basis van oude foto’s, is er geen transparantie te zien in het centrale deel, wat doet vermoeden dat de maquette aan de achterkant gesloten was, hetzij door een doek, hetzij door een plank. Er wordt gekozen voor een houten afsluiting. De hoogte van de sokkel wordt ook besproken. Er wordt besloten dat de definitieve sokkel een hoogte van 85 cm zal hebben. Deze sokkel zal bestaan uit drie aangepaste delen, maar zal het transport en de verplaatsing van de maquette vergemakkelijken. Het is wenselijk dat deze sokkel ook voorzien wordt van wieltjes voor eventuele verplaatsingen, zodra de maquette in de bijlage van het Chinees Paleis is geïnstalleerd. Valentine Henderiks wijst op de kwetsbaarheid van een dergelijke constructie en de kwestie van reiniging en onderhoud van de maquette na voltooiing van de restauratie. Er wordt besloten om geen vitrine voor de maquette te voorzien om technische redenen en vanwege de afmetingen. Ter herinnering: deze maquette is geen kunstobject, ook al is ze spectaculair, en werd ze gemaakt om aan Koning Leopold II te worden gepresenteerd. De vergadering eindigt met het bespreken van een presentatie van de maquette in het Koninklijk Museum voor Kunst en Geschiedenis met een selectie van meubels uit het Chinees Paleis die zich in de depots van het museum bevinden. Dit idee, hoewel aantrekkelijk, moet binnenkort aan de directie van het museum worden voorgelegd. De restauratoren bedanken de leden van het comité voor hun adviezen en beslissingen. Er kan een nieuwe vergadering worden gepland als er andere kwesties zijn die moeten worden opgelost. |
We voltooien de plaatsing van de honderd ‘S’en en ‘C’s onder de balkons.
We proberen de ‘S’en en ‘C’s onder de daken te positioneren.
We maken een mal van de gebeeldhouwde lijst die voor de balkonvloer moet worden geplaatst.
Door de plannen van het Shanghai Schetsboek te vergelijken met de plannen van de bestaande situatie, kunnen we de afmetingen van de pilaren van de structuur van de centrale gevel bepalen, evenals de diepte van de positionering van de deuren aan de zijkanten van de centrale gevel.
We snijden de pilaren van de structuur van het centrale deel op maat.
Samen met Gwenaëlle de Spa bepalen we de vorm van de waaiers van de balustrades van de balkons op de eerste verdieping. De eerdere proeven gaven vormen die te ver afweken van de foto in het Shanghai Schetsboek.
We voltooien het plaatsen van de gekartelde lijsten die de ‘S’en en ‘C’s op de eerste verdieping van de zijdelen zullen ontvangen.
We gaan door met het kleuren van de friezen en de ‘ananassen’ aan de uiteinden van het dak.
Om problemen met de hechting tussen het silicone en de gipsen tegenmal van het dakstuk op te lossen, maken we een afspraak op dinsdag 22 april met Thierry, een verantwoordelijke van de moulage-ateliers van het museum.
